Ο κουβάς

2021-02-13

Είχαμε πάει με το φιλαράκι από το Βέλγιο σε Λιβανέζικο εστιατόριο. Δεν είχε φάει ποτέ έτσι κουζίνα οπότε ήμουν στην φάση του “άσε, ελέγχω”. Παραγγείλαμε διάφορα λοιπόν.

— Φέρε κι ένα ταχίνι ρε παλικάρι (ταχινοσαλάτα η λεγόμενη).

— Είναι επιπρόσθετο το κόστος. Εντάξει;

— Ναι, όλα καλά δικέ μου. Θα τα κανονίσουμε!

Έρχονται τα φαγητά. Εγώ να τσιμπάω λίγο απ’όλα. Ωστόσο ο φίλος μου έχει πάθει πλάκα με το ταχίνι. Ως που να καταλάβω τι έγινε έχει χλαπακιάσει το πιατάκι και περιμένει δεύτερο.

— Παλικάρι, να μας φέρεις άλλο ένα σε παρακαλώ;

— Έφτασεεεε…

Φτάνει το ταχίνι, το καταβροχθίζει ο τύπος. Περνάει κάνα λεπτό, ζητώ και τρίτο. Πάλι τα ίδια. Ανεξέλεγκτος!

Κοιτάζω προς τον πάγκο στην απέναντι μεριά του μαγαζιού. Σηκώνω το χέρι διστακτικά. Με βλέπει ο σερβιτόρος και μου λέει:

— Θέλει τον κουβά;