Φραπές

Όταν πήγα για πρώτη φορά στην Κύπρο σαν ενήλικας πλέον μου έκανε μεγάλη εντύπωση η συνήθεια να πίνει ο κόσμος τον φραπέ του «γλυκό, όλο γάλα». Δηλαδή να ετοιμάζει τον αφρό—χιονισμένο τοπίο από την πολύ ζάχαρη—και να συμπληρώνει μόνο με γάλα. Καθόλου νερό.

Ήμουν λοιπόν στη σειρά. 8 η ώρα το πρωί τώρα. Η μοδάτη κοπέλα μπροστά, με ντύσιμο «υπερ-παραγωγή» έτοιμο για πασαρέλα, παραγγέλνει με απαράμιλλο στυλ:

— Έναν φραπέεε πολ-λάα γλυκίν, ούλον γάλαν, please.

Το ετοιμάζει ο άνθρωπος κι παράλληλα με ρωτά τι θα πάρω.

— Ένα φραπέ θέλω. Πως το λέτε; Χωρίς γαλακτομπούρεκο, πληζ.