Όχι στην υποκρισία του καθωσπρεπισμού
Η παλαιά αριστερά δεν έχει να προτείνει καμία πραγματική αναθέσμιση. Έτσι αναλώνεται σε συνθήματα και τις διάφορες πολιτικές ταυτοτήτων που προκύπτουν από τον ατομικισμό. Ο σύγχρονος «προοδευτικός» δείχνει το ανοιχτό μυαλό του μέσα από τον τρόπο που γράφει και εκφράζεται. Ας πούμε έτσι:
Ο/Η μαθητής/μαθήτρια που είναι καλός/καλή στα μαθήματα του/της θα πάρει βραβείο από τον/την καθηγητή/καθηγήτρια του/της.
Ο προοδευτικός θέλει να δώσει έμφαση στην ιδέα που έχει κατά των διακρίσεων. Κι αντί να ασχοληθεί με την εμπράγματη αναδιανομή της ισχύος από το γιγαντιστικό δίδυμο του κράτους και των πλατφορμαρχών προς τις κοινότητες, εφαρμόζει πρακτικές τρολ.
Θα τσεκάρει ο προοδευτικός άρθρα σαν κι αυτό και θα ασκήσει «κριτική» πως τάχα η γραφή είναι σεξιστική διότι δεν ακολουθεί τον τρόπο που έδειξα παραπάνω. Συνεπώς, κατά τον προοδευτικό, το κείμενο «υπονοεί» ότι οι άντρες είναι καλύτεροι από τις γυναίκες, πως οι ετεροφυλόφιλοι ή/και ντόπιοι είναι πιο σημαντικοί από τους ομοφυλόφιλους ή/και αλλοδαπούς, και τα σχετικά. Θα σου διαγνώσει κάποιο είδος φοβικού συνδρόμου ή κάποιο κόμπλεξ του «εμείς» εναντίον «αυτών».
Έτσι ο προοδευτικός χρησιμοποιεί την γλώσσα ως βάση για να αναπτύξει την ψευδοεπιστήμη του. Θα σου κάνει τάχα ψυχανάλυση από όπου θα «αποδείξει» πως είσαι όλων των ειδών τα κακά: μισογύνης, ρατσιστής, και γενικά παλιάνθρωπος που εξωτερικεύεις τον πατριαρχισμό, τον σοβινισμό, το μίσος. Και ύστερα θα πρέπει να αποδείξεις εσύ στον τσαρλατάνο πως δεν είσαι ελέφαντας.
Η παλαιά αριστερά οικειοποιείται πλέον την «αγάπη», την «ανοχή», την «διαφορετικότητα». Ωστόσο καλλιεργεί το μίσος απέναντι στην υποτιθέμενη καθεστηκυία οικογενειακή/κοινωνική δομή, προάγει τον φανατισμό ως απάντηση σε κάθε ένσταση προς τον καθωσπρεπισμό, και συστηματοποιεί την αυστηρή κατηγοριοποίηση των ανθρώπων σε καλούπια του τύπου «άνδρας/γυναίκα», «θύτης/θύμα», «άσπρος/μαύρος», «straight/LGBTQI+».
Αυτές οι πολιτικές ταυτοτήτων το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ταυτίζουν το κάθε άτομο με μία από τις πολλές πτυχές του είναι του. Ενθαρρύνουν το πρόσωπο να δίνει υπέρμετρη έμφαση σε αυτό το κάτι που δήθεν είναι η πεμπτουσία της ύπαρξης του, του ίδιου του εγώ. Έχεις κάποιο σεξουαλικό προσανατολισμό; Άρα είσαι αυτό και τίποτε άλλο. Είσαι γυναίκα; Συνεπώς είσαι θύμα εκμετάλλευσης εκ προοιμίου. Μήπως είσαι άντρας και ντόπιος; Τότε σίγουρα είσαι συνεργός στην καταπίεση…
Αντιλήψεις σαν αυτές είναι δόγματα του χειρίστου είδους, εφάμιλλα αυτών που οδήγησαν στα κυνήγια μαγισσών και την ιερά εξέταση. Αναπτύσσουν νοοτροπίες οχλοκρατικές όπου επιβάλλουν την λογοκρισία μέσα από το τρολάρισμα και το μπούλιγκ κάθε πρότασης που διαφοροποιείται από το δικό τους καθώς πρέπει.
Εγώ δεν παίζω το παιχνίδι τους, ούτε πρόκειται να καταστήσω την γραφή ένα είδος ναρκοπεδίου όπου κι εγώ αλλά κι ο αναγνώστης θα πρέπει να προσέχουμε την κάθε λέξη μήπως και βγει από μέσα κάνα «μίσος».
Να το πούμε κι αλλιώς. Ο καθωσπρεπισμός είναι είδος αμερικανιάς. Οι Αμερικάνοι το έχουν φτάσει στο απόλυτο. Κάθε κουβέντα οδηγεί σε δράματα και παρεξηγήσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: μπούλιγκ προς τον «παλιάνθρωπο» και δημόσιος εξευτελισμός. Εγώ δεν ανέχομαι το αντίστοιχο του λιθοβολισμού να γίνει μέρος της ζωής μας. Η βαρβαρότητα δεν έχει θέση εδώ πέρα. Αφήστε τις αμερικανιές για εκείνους που είναι συνηθισμένοι σε όλα τα απόβλητα που βγάζει εκείνη η χώρα· απόβλητα πολιτισμικά όπως οι πλείστες παραγωγές του Hollywood, απόβλητα γεωργικά όπως τα υβρίδια και τη χημική καλλιέργεια, απόβλητα διατροφικά όπως τα junk food και βασικά όλα τα είδη περιπτέρου, απόβλητα πολιτικά όπως τον καθωσπρεπισμό κτλ.
Πρέπει να τελειώνουμε με τα παραμύθια και τις αρλούμπες της παλαιάς αριστεράς. Μέλημα μας είναι να ορθώσουμε μια νέα αριστερά που θα αναζωπυρώσει το επαναστατικό αίσθημα. Θέλουμε εκ βάθρων αναθέσμιση με βάση τις αρχές του τοπικισμού και του κοινοτισμού. Εναντιωνόμαστε σε κάθε είδος γιγαντισμού, σε κάθε απολογία υπέρ της αδράνειας, στη συμβιωτική σχέση κράτους και πλατφορμαρχών, στην αυθαιρεσία της κομματοκρατίας και, τελικά, σε κάθε θέατρο σκιών όπως αυτό του καθωσπρεπισμού.
Σε θέλουμε να αγωνιστείς για να φέρουμε την κυριαρχία στα χέρια των ανθρώπων στις κοινότητες και τον τόπο τους. Δεν μας ενδιαφέρει ο τρόπος που αυτοπροσδιορίζεσαι ούτε θα το κάνουμε θέμα. Αλλά ούτε θα μπούμε στη λογική της παλαιάς αριστεράς που θέλει τον άνθρωπο κατοικίδιο και υπερευαίσθητο. Ή προοδευτισμός ή επανάσταση.